Terapia farmakologiczna w leczeniu alkoholizmu - kiedy warto zdecydować się na taką formę leczenia?

Leczenie uzależnienia od alkoholu przewiduje wdrożenie metod terapii psychologicznej i/lub farmaceutycznych. Kiedy należy się zdecydować na zastosowanie farmakoterapii?

Leczenie choroby alkoholowej jest procesem długotrwałym i złożonym. Często zdarza się, że mimo sukcesu terapii, uzależniony po pewnym czasie wraca do nałogu. Aby prowadzona terapia była możliwie najskuteczniejsza, konieczne jest wdrożenie sprawdzonych metod walki z alkoholizmem. Podstawą jest terapia psychologiczna, jednak leczenie farmaceutyczne jest stosowane coraz częściej, nie tylko w formie uzupełniającej.

Farmakoterapia w leczeniu alkoholizmu - nie tylko w zespole abstynencyjnym

Środki farmaceutyczne są powszechnie stosowane w niwelowaniu symptomów, towarzyszących zespołu abstynencyjnemu, czyli tzw. głodowi alkoholowemu. Nieprzyjemne objawy, w postaci biegunek, wymiotów, drgawek, skurczów mięśni, drżenia rąk, stanów lękowych i omamów, pojawiają się w chwili, gdy osoba uzależniona gwałtownie odstawi alkohol. W takiej sytuacji, na podstawie wyników wcześniej przeprowadzonych badań, lekarz dobierze stosowne środki farmaceutyczne. Choremu zwykle podawane są leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, o działaniu uspokajającym, nasennym i zapobiegające odwodnieniu organizmu w następstwie biegunek. 

Od jakiegoś czasu, środki farmakologiczne nie służą jednak wyłącznie do walki z objawami odstawienia toksyny. Obecnie, to także sprawdzony środek, który wspomaga leczenie psychologiczne lub całkowicie je zastępuje, gdy nie przyniosło ono oczekiwanego rezultatu.

Farmakoterapia w leczeniu alkoholizmu - jak działają podawane środki?

Jakiś czas temu, podstawowym środkiem farmakologicznym, używanym w leczeniu choroby alkoholowej, był disulfiram podawany w formie doustnej lub pod postacią specjalnych wszywek. Tego typu leczenie nazywane jest awersyjnym - spożycie alkoholu w chwili działania leku, doprowadza do wystąpienia szeregu nieprzyjemnych dolegliwości. Problem w tym, że w wielu przypadkach, okres trzeźwości uzależnionego nie przekraczał czasu działania wszywki. Obecnie stosowane są skuteczniejsze metody.

Współczesna medycyna przewiduje stosowanie leków, których działanie polega na zniwelowaniu euforycznych właściwości alkoholu. Służą do tego środki zawierające nalorekson. Substancja ta doprowadza do zablokowania czynności receptorów opiatowych, poza tym wywiera wpływ na zależne od dopaminy przewodnictwo w mózgu. Efektem jest znaczne ograniczenie uczucia euforii, które towarzyszy spożyciu alkoholu. W praktyce prowadzi to do zmniejszenia głodu alkoholowego, wydłużenia okresu trzeźwości, a gdy abstynencja zostanie przerwana - do zmniejszenia ilości spożywanego alkoholu. 

Tego typu leki dostępne są w formie tabletek, które należy przyjmować w zalecanych przez lekarza odstępach czasowych, oraz formie ampułek przeznaczonych do wykonania iniekcji domięśniowej. Przewaga tej drugiej formy polega na czasie jej działania - jeden zastrzyk zapewnia stałe stężenie leku w surowicy przez 28 dni. 

Należy podkreślić, że terapia farmakologiczna może wymagać wspomagającego wdrożenia leczenia psychologicznego, zwłaszcza gdy uzależniony przerywa okres abstynencji.