Przymusowe leczenie alkoholika

Wielu alkoholików uważa, że całkowicie panuje nad swoim nałogiem i nie chce poddać się leczeniu. Jednocześnie choroba wywołuje negatywne skutki nie tylko w ich własnym życiu, ale także prowadzi do problemów całej rodziny. Najbliżsi alkoholika nie mają zapewnionego bezpieczeństwa, mogą wpaść we współuzależnienie. Dzieci z takich rodzin w dorosłym życiu bardzo często cierpią na syndrom DDA, który utrudnia prowadzenie satysfakcjonującego życia. Dowiedz się, kiedy możliwe jest przymusowe leczenie alkoholizmu i co zrobić, aby skierować bliską osobę na taką terapię.

Przymusowe leczenie z alkoholizmu – co mówią przepisy?

Alkoholizm niszczy zdrowie osoby uzależnionej, a zarazem degraduje jej najbliższe otoczenie, ponieważ cała rodzina skupia się na walce z nałogiem. Terapia powinna być dobrowolna, ponieważ bardzo ważna jest motywacja do zmian, którą musi wykazać sam zainteresowany problemem. Istnieją jednak sytuacje, kiedy przepisy prawne przewidują możliwość wnioskowania o skierowanie na przymusowe leczenie alkoholizmu. Reguluje to ustawa z 26.10.1982 roku „O wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi”.

O skierowanie na przymusowy odwyk należy wnioskować do Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wniosek może złożyć małżonek, dzieci, rodzice, rodzeństwo alkoholika lub inne osoby, które są dotknięte skutkami alkoholizmu określonej osoby. Często składają go m.in. dzielnicowi, pracownicy MOPS i GOPS, kuratorzy przydzieleni rodzinie, nauczyciele uczący dziecko alkoholika.

Kiedy można skierować alkoholika na przymusowe leczenie?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na przymusowy odwyk są kierowane osoby, u których alkoholizm prowadzi do:

•    rozpadu życia rodzinnego,
•    demoralizacji osób małoletnich,
•    uchylania się od pracy zawodowej,
•    zakłócania spokoju i porządku publicznego.

Jak wnioskować o przymusowe leczenie?

Osoby z otoczenia alkoholika mogą złożyć wniosek do Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Takie komisje działają przy każdym Urzędzie Gminy, dlatego należy wybrać miejsce zamieszkania alkoholika (lub jego czasowego pobytu). We wniosku należy dokładnie opisać sytuację, aby udowodnić, że zachodzi przesłanka kwalifikująca do terapii.
Ważne jest dołączenie dokumentów, które staną się dowodami podczas rozpatrywania wniosku. Dowodem mogą stać się zeznania świadków, akta z postępowań karnych (np. w przypadku zakłócania porządku publicznego lub przemocy w rodzinie), notatki policji lub dzielnicowego (gdy służby interweniują przy agresji alkoholika), zaświadczenia z poradni psychologiczno-pedagogicznej o negatywnym wpływie alkoholu w rodzinie na rozwój dziecka. W sprawie można wykorzystać także rachunki z izby wytrzeźwień, rachunki za alkohol.

Jak jest orzekane skierowanie na przymusowe leczenie?

Wnioski i dostarczone dokumenty dowodowe są analizowane przez Gminną Komisję ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Następnie komisja powołuje biegłego, który wydaje oświadczenie o konieczności odwyku i najlepszej formie terapii (w ośrodku zamkniętym lub poradni uzależnień). Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku do sądu rejonowego. Wniosek do sądu może złożyć wyłącznie Gminna Komisja lub prokurator. Sąd przeprowadza postępowanie w trybie nieprocesowym i wydaje orzeczenie kierujące na przymusowe leczenie.